Als ik eerlijk ben, heb ik er niet altijd even veel zin in om ’s avonds laat met Dexter nog uit te gaan. (Sjaak en ik hebben een stille afspraak gemaakt dat ik de laatste ronde loop met Dexter.)
Het is bij Dexter iedere keer een vaste gewoonte, dat hij favoriete planten/struikjes heeft die hij onderweg beslist wil besnuffelen. Dat betekent dat, waneer ik dreig door te lopen, hij plots stil gaat staan, pootjes in de verzet stand en mij beschuldigend aankijken. Ik laat de riem iets vieren en Dexter loopt doelgericht op het bewuste plantje af. Hij slaat deze gewoonte ’s avonds nooit over.
En weer heeft Dexter het voor elkaar, want ik spreek hem hartelijk lachend toe.
Toch weer even gelachen.
