Gisteren nog even op pad geweest om te genieten van het winterse landschap.
Overal zagen wij de kinderen bezig met hun sleetjes. Ook zagen wij overal de honden in alle soorten en maten achter elkaar aanrennen of heerlijk door de sneeuw rollen.
Ook Dexter rende als een dolle door de sneeuw. Hij wist van gekkigheid niet waar hij het eerst naar toe moest gaan.
“Wa-aff: Links. Nee toch dáár rechts. Oh nee, Waf, hier rechtdoor is het ook leuk. Oohh wafwafwaf, Hier is het ook erg leuk! Wa-af-wa-af.”
Zijn oren zaten onder de sneeuw. Om van zijn pootjes en buikje maar te zwijgen.
Blijkbaar kunnen ook honden ontzettend genieten van dat vreemde witte goedje.
Van de kou hebben ze blijkbaar veel minder last dan wij. Aan Dexter was tenminste niets van kou te herkennen.
